გვიყვარდეს, თუ არა, ეს ყოველთვის ჩვენი არჩევანის საკითხია.
სიყვარული — ეს არის თავისუფლება, მაგრამ არა ის თავისუფლება, რომელიც არ ცნობს ვალდებულებებს. სიყვარული — ეს არის ვალდებულება, რომელსაც შენ თვითონ იღებ საკუთარ თავზე და არჩევანის თავისუფლება, რომელსაც აძლევ მეორე ადამიანს. საყვარელი ადამიანის წინაშე ვალდებულების დაცვა და ამავე დროს, მისთვის თავისუფლად სუნთქვის საშუალების მიცემა.
გიყვარდეს, ნიშნავს გვერდით იყო, როცა საჭიროა და გაიწიო ოდნავ განზე, როცა სივრცე ორისთვის საკმაოდ მჭიდრო გახდება. ერთხელ ერთმა ხანშიშესულმა ჭკვიანმა ადამიანმა ასეთი რამ მითხრა: „თუ მეუღლე ამბობს, რომ დაიღალა და სურს ერთი-ორი დღე აგარაკზე გაატაროს მარტომ, სიჩუმეში და სიმშვიდეში, ჩემი საქმეა ჩუმად მივუტანო პროდუქტები, დავტოვო ზღურბლზე და ასევე ჩუმად და შეუმჩნევლად წამოვიდე უკან, რომ მან შეძლოს სრულფასოვნად დასვენება“
სიყვარული — ეს პასუხისმგებლობაა, რომელსაც ჩვენ ნებაყოფლობით ვიღებთ საკუთარ თავზე. გიყვარდეს, ნიშნავს იყო ვალდებული. „მე არავისი არაფერი არ მმართებს“ — ეს არ არის სიყვარულზე. ეს სხვას არ მართებს შენი არაფერი. აბსოლუტურად არაფერი. შენ კი გმართებს. შენ უნდა იზრუნო, უნდა იყო ერთგული, უნდა ემსახურო.
სიყვარული ეს არის უსაფრთხოება. სიყვარული ნიშნავს, რომ შენს გვერდით ადამიანს შეუძლია იყოს ნადვილი. მას აქვს უფლება იყოს სუსტი, აქვს უფლება ეჭვი შეეპაროს, აქვს უფლება იყოს ულამაზო, აქვს უფლება იავადმყოფოს. აქვს უფლება დაუშვას შეცოდმები. ისტერიკები, დავა, კამათი, ნეგატიური ემოციები არ შეიძლება ადამიანის გადაყვარების მიზეზი გახდეს.
